پویا و پرنیا گلهای زندگی

وااااای که چقد دوست دارم اسفند رو... بدو بدوهاش مال بقیه است... من همیشه همه ی کارامو تا پایان بهمن تموم کردم و اسفند رو میزارم برای نگاه کردن به جنب و جوش و هیاهوی مردم... بوی عید... دیدن ماهی قرمزا... ذوق کردن پرنیای 2 ساله برای کفشای جدیدش و پوشیدن بی وقفه ی دوهفته ای کفشا حتی تو خواب...(برعکس پویا که این چیزا اصصصلا براش مهم نیست اصلا) فرشای نو  تمیزی که هر کس میبینه میگه ای وااای هنوز فرشامم باید بدم بشورن!! پرده های شسته و نصب شده ای که خونه رو روووشن کردن تغییر دکور که کارهمیشگی منه و هم به خودم روحیه میده هم به بچه ها ... هی میگن مامان چقد خونه خوشکل شده... پیشرفت داداش تو تحمل و کنترل بالاتنه و خوشحال...